Rehabilitacja po udarze mózgu jest konieczna, aby odzyskać pełną sprawność. Im wcześniej się ją rozpocznie, tym większa szansa na powrót do życia społecznego i rodzinnego. Nie jest to jednak łatwe i wymaga wielomiesięcznej pracy.

 

Komu przysługuje rehabilitacja po udarze mózgu?

O tym, jak ważna jest odpowiednia rehabilitacja poudarowa chyba nie trzeba
nikogo przekonywać. Nawet stosunkowo mało rozległy udar skutkuje utratą pełnej
sprawności. Chorzy często mają problem z wykonywaniem najprostszych czynności,
w wielu przypadkach dochodzi do tego afazja, która utrudnia lub wręcz uniemożliwia
normalne komunikowanie się z innymi lub ich rozumienie.
Zorganizowana w roku 2006 w szwedzkim Helsingborgu konferencja zakończyła się
podpisaniem Deklaracji Helsingborskiej, która zakłada objęcie rehabilitacją
poudarową wszystkich chorych. Jednocześnie zawiera najważniejsze zasady opieki
medycznej nad nimi. Warto zaznaczyć, że Polska jest również sygnatariuszem tej
deklaracji.
Wczesna rehabilitacja po udarze powinna się rozpocząć już w szpitalu i to nawet w
dniu przyjęcia na oddział udarowy bądź neurologiczny. Nie można jej zaprzestać po
opuszczeniu szpitala. Zaleca się jej kontynuację na oddziale rehabilitacyjnym, w
przychodni albo też w domu pacjenta. Ta ostatnie opcja jest dostępna bezpłatnie
przez rok od zachorowania, jeżeli stan pacjenta nie pozwala na samodzielne
poruszanie się, co w praktyce uniemożliwiałoby jego dotarcie na zajęcia
rehabilitacyjne. W tym przypadku refundacja NFZ obejmuje 80 dni zabiegowych.
Rehabilitacja powinna mieć charakter dość wszechstronny i obejmować terapię
zajęciową, fizjoterapię, neuropsychoterapię, terapię mowy oraz ogólną opiekę
lekarską. Warto przy okazji skorzystać z innowacyjnych medykamentów
pomagających przyspieszyć powrót do zdrowia, jakim jest np. NurAiD™.
Rehabilitacja poudarowa ze środków NFZ trwa 9-16 tygodni w ciągu roku od
momentu zachorowania. W bardzo wielu przypadkach konieczna jest jej kontynuacja
i bezpłatne zabiegi w ramach ubezpieczenia zdrowotnego przysługują przez kolejne
lata w ilości od 3 do 6 tygodni w ciągu roku.

Czy po udarze można liczyć na dopłatę do sprzętu ortopedycznego i
środków pomocniczych?

To dość istotna kwestia dla osób, które po przebytym udarze mózgu mają określony
stopień niepełnosprawności. Wiadomo, że wózki inwalidzkie, kule, materace
przeciwodleżynowe, a nawet pieluchy dla dorosłych oznaczają spory wydatek. Na
szczęście każdy udarowiec może liczyć na bezpłatne bądź tylko częściowo odpłatne
zaopatrzenie się w tego typu sprzęt rehabilitacyjny i ortopedyczny, a także środki
pomocnicze.
Z dokładnym wykazem wszystkich środków oraz limitów najszybciej można zapoznać
się w wojewódzkich oddziałach NFZ. W przypadku braku odpowiednich funduszy na
zakup potrzebnego sprzętu pozostaje zwrócenie się o pomoc finansową do
miejskiego ośrodka pomocy społecznej albo powiatowego centrum pomocy rodzinie.
Co więcej, MOPS i PCPR mogą okazać się także pomocne przy koniecznej niekiedy
przebudowie mieszkania, aby pacjent mógł w miarę swobodnie po nim się poruszać.
Chodzi tutaj zwłaszcza o przystosowanie łazienki czy usunięcie progów.

Odpowiednia rehabilitacja poudarowa

Warto również zwrócić uwagę na umiejętne podejście do zabiegów rehabilitacyjnych.
Niewłaściwa rehabilitacja jest równie szkodliwa, co jej brak. Trzeba zawsze
pamiętać o robieniu przerw w ćwiczeniach – chory po prostu wymaga odpoczynku.
Nie można przeforsować i tak mocno osłabionego udarem ciała. Pewnych rzeczy się
nie przyspieszy. Niestety, ale rehabilitacja poudarowa zazwyczaj jest bardzo długa i
trwa kilkanaście, a często nawet kilkadziesiąt miesięcy. Chory oraz jego rehabilitant i
najbliższe otoczenie muszą uzbroić się w cierpliwość. Efekty nie pojawią się od razu,
ale nigdy nie wolno się zniechęcać.
Warto też pamiętać, aby za bardzo nie przeciążać mięśni spastycznych i nie
korzystać z poręczy czy podciągów. Bardzo łatwo w takiej sytuacji przeforsować
sprawną kończynę i jednocześnie doprowadzić do nieodwracalnych odruchów
wyprostnych.